Cliquer sur un titre (Assieja,dins sa viloto,lou 31 de Janvié 1586)
pour déplier le texte,
cliquer sur le même titre pour le replier...
Assieja -La dato es mémourado, L'an vuetanto sieisen, Qu'uno bando chapado De ferouje Uganau, Arribàn d'aquin'aut D'ou cousta de Taulano Per nous toumba desus E faire rasibus Meme de Castelano. Per coumbatre aquéu fléu Que, coumo un laid niourage Qu'assournisse lou ceu, N'adusiàn lou carnage, N'autre toutei en cor Avian l'enrrabi au cor, Lou désesper dins l'amo E la santo furour Qu'entreténon l'ardour Et ranimon la flamo. Eron ben quienje cent, Se n'eron pas doui milo; 'mé d'armo jusqu'ei dent Encéuclavon la vilo, Coumo chefe l'ivié Lesdiguiere un guerrié Vengu'sprés dei mountagno D'en aut d'où Daufina; E lou marri fena De baroun d'Alemagno. Em' ellei l'iavié 'nca Gouvernet et Jean Mouto; Per nous faire ensaca L'insegnavon la routo. Aquestei Prouvençaou, Cerco-rougno e brutau, Eron de Carvinisto Que voulien espouti Nouestrei reire, sufi Qu'ellei éron papisto. Per à seis entencien Douna 'nca mies ajudo, Claffisséron d'espien Toutei leis avengudos. Coumo uno lébre au jas, Lei bouissoun, lei roucas, Avien d'ui et d'ouéio. Tout éro ben mena Per n'escrapouchina Et nous passa l'estreio. Vaqui doun qu'un dijoù Que l'alarmo es dounado. De cado carreiron Se destrauco d'armado Que venon n'assieja; Fouguerien enrraja; Tout lou moundé à la filo, Au proumieren apeù Venguet oùfri sa peù Per défendre la vilo |
dins sa viloto Dintre la matinado, Gouvernet, lou proumié Acoumencé l'aubado. Seis ome verinous, Enca mai gigantous Qu'aquelei de la fabi. Gaferon lou Verdoun, Au brut dé cànt cleroun Qu'empuravon la rà bi. Fougué coumo un uiau; Tout d'un coù Lesdiguiàre Anà pousta 'qui n'aut Sa troupo tout entiero De la plano au regoun Jusco au d'aut de Cheiroun N'àro que sourdadaio; S'entendien de partout Ourla coumo de loup Que la fame travaio. Touto l'enfantarié Doù couquin d'Alemagno, Au ped doù Roc tenié Lou pouent e la mountagno. Lou Roc àro garni D'escaboue de bandi Qu'ensen n'aqu'areravon; E'mé sei mousquetoun D'un délugi de ploum De longo n'ensucavon. Quand l'iagué lou signau De livra la bataio E de douna l'assaut, Làu contro lei muraio Lanceron de sourda De ferre tout barda; E, per presta man fouerto A-n'aquelei gaspard, Mouto, à cou de pétar, N'esclapavo lei pouerto. Coumo trentaio l'er Quand roulo lou tounerro, Un sarleri d'infer Embranlavo la terro. Dei ferouje Carvin Coumprenian lou verin. De dedins Castellano E sentian l'ourlamen De soun acarnamen Coumo un vent que trepano. Luege de n'espouri, Aquel orre tapage Fagué que n'aguerri Contro aquelei sauvage, Omé, frémo, pichoun, Fougué tout de démoun Enrrabia per se battre; Toutei s'empuravian Surtout quand sauperian, Qu'érian qu'un contro quatre |
lou 31 de Janvià 1586 Adaut subre lei barri, Dins lou blu fiermamen Coumo dessouto un pà ri, Belle coumo un souleù, Fiero coumo un drapàu Uno coumpatrioto Coumo autrei fes Judi, D'aquàu rai de bandi Sauvavo la viloto. Au mitan doù vespié Qu'estregnié Castelano, 'Quelo filho au dangià Fougué valento e crano. Dins lei rang uganau Agué, coumo un uiau Vite més la dérouto; Souto un desbor pégous, Tout bouient, ardeirous, Engloutissé Jean Mouto. Lei Carvin atterra Per aquel escaufestre, Aguàron demarra Vite dins lou campestre. Toutei destantaria Coumo d'estravaria En veant la mauparado, Pér abari sa pàu, De sus l'escalo làu Feron la debanado. Eitant espavarda Qu'elo fougué superbo De Mouto, lei sourda, Prenguéron d'aquel erbo... De Seyno, lou segnour Qu'abrama coumo un our Per mount'à l'escalado Ero agu tant ardi, S'en parté qu'aurias di Uno poulo bagnado. Fougué coumo de fum Davant uno boufado, N'en restà plus pas un Per seca la bugado. Mai lou pire fougué Que Lesdiguiero, émé Lou baroun d'Alemagno, Se quitàron brouia Apràs s'estre espàia En aut dins lei moutagno Imprimerie MURAIRE ----1920 ---- Castellane |